https://siliconafrica.com/france-colonial-tax/
DEC
1
14 χώρες της Αφρικής αναγκάζονται από τη Γαλλία να πληρώνουν Αποικιακό Φόρο για τα "οφέλη" της δουλείας και του αποικισμού
Μπορεί το άρθρο της Mawuna Remarque KOUTONIN να είναι παλιό (2014 http://www.siliconafrica.com/france-colonial-tax/)), αλλά παραμένει επίκαιρο για πολλούς λόγους που δυστυχώς όλοι μας αφορούν.
Αφορά την πολιτική της Γαλλίας στις πρώην Γαλλικές αποικίες και τα οφέλη που αποκομίζει - και κυρίως ο τρόπος που τα αποκομίζει).
- Ξέρετε για παράδειγμα ότι πολλές αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να καταβάλλουν αποικιακό φόρο στη Γαλλία μετά την ανεξαρτησία τους και μέχρι σήμερα;
- Ξέρετε ότι εάν οι χώρες αυτές πρέπει να δανειστούν περισσότερα από το 20% από τα δικά τους χρήματα, η Γαλλία έχει το δικαίωμα του βέτο; (γιατί άραγε;)
- Ξέρετε ότι 14 χώρες της Αφρικής είναι υποχρεωμένες από τη Γαλλία, εγκλοβισμένες σε ένα αποικιακό σύμφωνο, για να καταθέτουν το 85% των συναλλαγματικών διαθεσίμων τους στη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα υπο τον έλεγχο του Γάλλου Υπουργού Οικονομικών .
- Ξέρετε ότι 14 αφρικανικές χώρες θα πρέπει να καταθέτουν τα εθνικά νομισματικά αποθεματικά τους στη κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας.
- Ξέρετε ότι σύμφωνα με κάτι που ονομάζεται «Συμφωνίες Άμυνας", που επισυνάπτεται στο Σύμφωνο Colonial, η Γαλλία είχε το νόμιμο δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στις αφρικανικές χώρες, καθώς επίσης και να διατειρεί μόνιμο σταθμό στρατευμάτων στις βάσεις και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αυτές τις χώρες, που να λειτουργούν εξ ολοκλήρου από τους Γάλλους;
- Ξέρετε ότι 14 χώρες έχουν υποχρέωση για υιοθέτηση των γαλλικών ως επίσημη γλώσσα της χώρας και ως γλώσσας για την εκπαίδευση;
Ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ μίλησε πρόσφατα για τα χρήματα των αφρικανικών εθνών στις Γαλλικές τράπεζες.
.
Μίλησε στα γαλλικά, αλλά εδώ είναι ένα σύντομο απόσπασμα: ".
" Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, και να αναγνωρίσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων σε τράπεζες μας προέρχεται ακριβώς από την εκμετάλλευση της αφρικανικής ηπείρου".
# Δικαίωμα πρώτης προτίμησης σε οποιαδήποτε ωμό ή φυσικό πόρο που ανακαλύφθηκε στη χώρα
Η Γαλλία έχει το πρώτο δικαίωμα να αγοράσει οποιονδήποτε φυσικών πόρων που βρίσκονται στο έδαφος των πρώην αποικιών της.
Μόνο μετά άν η Γαλλία θα έλεγε, «δεν με ενδιαφέρει», οι αφρικανικές χώρες αποκτούν τη δυνατότητα να αναζητήσουν άλλους εταίρους.
Ξέρετε άραγε ότι πολλές αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να καταβάλλουν αποικιακό φόρο στη Γαλλία μετά την ανεξαρτησία τους και μέχρι σήμερα;
Όταν ο Sékou Touré της Γουινέας αποφάσισε το 1958 να βγει από την γαλλική αποικιακή αυτοκρατορία, και επέλεξε την ανεξαρτησία της χώρας, η γαλλική αποικιακή ελίτ στο Παρίσι έγινε τόσο έξαλλη, και σε μια ιστορική πράξη μανίας η γαλλική διοίκηση στη Γουινέα κατέστρεψαν τα πάντα στη χώρα που αντιπροσώπευαν αυτό που ονομάζεται τα "οφέλη" από το γαλλικό αποικισμό.
Τρεις χιλιάδες Γάλλοι έφυγαν από τη χώρα, λαμβάνοντας όλη την περιουσία τους και καταστρέφοντας οτιδήποτε το οποίο δεν μπορούσε να μετακινηθεί: σχολεία, παιδικούς σταθμούς, κτίρια δημόσιας διοίκησης είχαν θρυμματιστεί, αυτοκίνητα, βιβλία, ιατρεία, τα εργαλεία του ερευνητικού ινστιτούτου, τα τρακτέρ καταστράφηκαν ή σαμποταρίστηκαν, άλογα, αγελάδες στα αγροκτήματα σκοτώθηκαν, και τα τρόφιμα σε αποθήκες κάηκαν ή δηλητηριάστηκαν.
Ο σκοπός αυτής της εξωφρενικής πράξης ήταν να σταλεί ένα σαφές μήνυμα σε όλες τις άλλες αποικίες ότι οι συνέπειες της απόρριψης στη Γαλλία θα ήταν πολύ υψηλές.
Σιγά-σιγά ο φόβος εξαπλώθηκε στην αφρικανική ελίτ, και κανένας μετά τα γεγονότα της Γουινέας δεν βρήκε ποτέ το θάρρος να ακολουθήσει το παράδειγμα του Sékou Τουρέ, του οποίου το σύνθημα ήταν
"Εμείς προτιμούμε την ελευθερία στη φτώχεια απο την χλιδή στη σκλαβιά."
Sylvanus Olympio, ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας του Τόγκο, μια μικρή χώρα στη δυτική Αφρική, βρήκε μια μέση λύση με τη Γαλλία.
Δεν ήθελε η χώρα του θα συνεχίσει να είναι υπό γαλλική κυριαρχία, ως εκ τούτου, αρνήθηκε να υπογράψει το σύμφωνο συνέχισης αποικισμού που ο De Gaule είχε προτείνει, αλλά συμφώνησε να καταβάλουν ένα ετήσιο χρέος στη Γαλλία για τα λεγόμενα "οφέλη" που το Τόγκο πήρε από τον γαλλικό εποικισμό.
Ήταν οι μόνοι όροι για τους Γάλλους για να μην καταστρέψουν τη χώρα πριν από την αναχώρηση. Ωστόσο, το ποσό που απαιτήθηκε από τη Γαλλία ήταν τόσο μεγάλο ώστε η επιστροφή του λεγόμενου «αποικιακού χρέους» ήταν κοντά στο 40% του προϋπολογισμού της χώρας το 1963.
Η οικονομική κατάσταση του πρόσφατα ανεξάρτητου Τόγκο ήταν πολύ ασταθής, έτσι για να βγεί από αυτή την κατάσταση, ο Olympio αποφάσισε ( να βγει από το γαλλικό αποικιακό νόμισμα FCFA (το φράγκο για τις γαλλικές αφρικανικές αποικίες), και εκδίδει στην χώρα το δικό της νόμισμα.
Στις 13 Γενάρη 1963, τρεις ημέρες αφότου είχε αρχίσει η εκτύπωση στην χώρας του δικού της νομίσματος, μια διμοιρία αναλφάβητων στρατιωτών που υποστηρίζονταν από τη Γαλλία σκότωσαν τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο της νέας ανεξάρτητης Αφρικής. Ο Ολύμπιο σκοτώθηκε από έναν λοχία της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων με όνομα Etienne Gnassingbe που λέγεται ότι πληρώθηκε με μπόνους $ 612 από την τοπική γαλλική πρεσβεία για τη δουλειά που έκανε.
Το όνειρο του Olympio ήταν να χτίσει μια ανεξάρτητη, αυτάρκης και αυτοδύναμη χώρα. Αλλά στους Γάλλους δεν άρεσε αυτή η ιδέα.
Στις 30 Ιουνίου 1962, ο Modiba Keita , ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας του Μάλι, αποφάσισε να αποχωρήσει από το γαλλικό αποικιακό νόμισμα FCFA που επιβλήθηκε στις 12 νέες ανεξάρτητες αφρικανικές χώρες.
Για τον πρόεδρο του Μάλι , ο οποίος κλίνει περισσότερο προς μια σοσιαλιστική οικονομία, ήταν σαφές ότι η συνέχιση του αποικιακού σύμφωνου με τη Γαλλία ήταν μια παγίδα, μια επιβάρυνση για την ανάπτυξη της χώρας.
Στις 19 Νοεμβρίου του 1968, όπως, Olympio, ο Κεϊτά θα είναι το θύμα ενός πραξικοπήματος που εκπονήθηκε από άλλο πρώην Υπολοχαγός της γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων, τον Moussa Traoré.
Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια αυτής της ταραχώδους περιόδου που η Αφρική αγωνίζονταν να απελευθερωθεί από την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, η Γαλλία θα χρησιμοποιήσει επανειλημμένα πολλούς λεγεωνάριους για να πραγματοποιήσει πραξικοπήματα εναντίον εκλεγμένων προέδρων:
- Στις 1 του Ιανουαρίου του 1966, ο Jean-BEDEL Bokassa, ένας πρώην λεγεωνάριος πραγματοποιεί ένα πραξικόπημα εναντίον του Δαβίδ Dacko, του πρώτου Προέδρου της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας.
- Στις 3 Ιανουαρίου, 1966, Maurice Yaméogo, ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Άνω Βόλτα, που σήμερα ονομάζεται Μπουρκίνα Φάσο, ήταν θύμα ενός πραξικοπήματος που πραγματοποιήθηκε από τον Aboubacar Sangoulé Lamizana, έναν πρώην Γάλλο λεγεωνάριο που πολέμησε με τα γαλλικά στρατεύματα στην Ινδονησία και την Αλγερία κατά την ανεξαρτησία των χωρών αυτών.
- Στις 26 Οκτωβρίου του 1972, Mathieu Kérékou ο οποίος ήταν ένας φρουρός ασφαλείας του Πρόεδρου Hubert Maga, του πρώτου Προέδρου της Δημοκρατίας του Μπενίν, εκανε ένα πραξικόπημα εναντίον του προέδρου, αφού παρακολούθησε πρώτα την Γαλλική στρατιωτική σχολή απο το 1968 έως το 1970.
Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, με ένα σύνολο 67 πραξικοπημάτων που συνέβηκαν σε 26 χώρες στην Αφρική, 16 από τις χώρες αυτές είναι πρώην Γαλλικές αποικίες, που σημαίνει ότι το 61% των πραξικοπημάτων συνέβησαν στην Γαλλόφωνη Αφρική ..
Καθώς αυτοί οι αριθμοί καταδεικνύουν, ότι η Γαλλία είναι πολύ απελπισμένη , αλλά και πολύ δραστήρια στο να διατηρηθεί μια ισχυρή λαβή για τις πρώην αποικίες της με οποιοδήποτε κόστος. .
Τον Μάρτιο του 2008, ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ δήλωσε:
"Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία θα πέσει κάτω στην κατάταξη της τρίτης [παγκόσμιας] δύναμη"
Ο Σιράκ προκάτοχος του "σοσιαλιστή" Φρανσουά Μιτεράν που ήδη προφήτευε το 1957 ότι:
"Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία δεν θα έχει καμία ιστορία στον 21ο αιώνα"
Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο, οι 14 χώρες της Αφρικής είναι
υποχρεωμένες από τη Γαλλία, εγκλοβισμένες σε ένα αποικιακό σύμφωνο, για
να καταθέτουν το 85% των συναλλαγματικών διαθεσίμων τους στη Γαλλική
Κεντρική Τράπεζα υπο τον έλεγχο του Γάλλου Υπουργού Οικονομικών .
Μέχρι τώρα, το 2014, το Τόγκο και περίπου 13 άλλες αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να πρέπει να πληρώνουν το χρέος της αποικιοκρατίας στη Γαλλία.
Οι Αφρικανοί ηγέτες που αρνήθηκαν σκοτώθηκαν ή έπεσαν θύμα του πραξικοπήματος.
Όσοι υπακούουν υποστηρίζονται και ανταμείβονται από τη Γαλλία με τον πλούσιο τρόπο ζωής τους, ενώ οι λαοί υπομένουν ακραία φτώχεια, και την απελπισία.
Είναι ένα τόσο κακό σύστημα που έχει καταγγελθεί ακόμη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η Γαλλία δεν είναι έτοιμη να απεγκλωβιστεί από αυτό το αποικιακό σύστημα το οποίο δίνει περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια από την Αφρική στο ταμείο της χρόνο με το χρόνο.
Από τότε η Γαλλία δέχθηκε μόνο μία "ανεξαρτησία στα χαρτιά" , αλλά υπέγραψε δεσμευτικές "Συμφωνίες συνεργασίας", αναλύοντας τη φύση των σχέσεών τους με τις αφρικανικές χώρες, ιδίως τους δεσμούς με το Γαλλικό αποικιακό νόμισμα (το φράγκο), το Γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα, τις στρατιωτικές και εμπορικές προτιμήσεις.
Παρακάτω είναι τα 11 κύρια συστατικά του συμφώνου συνέχισης αποικισμού από το 1950:
# 1. Αποικιακό χρέους για τα οφέλη του Γαλλικού αποικισμού
Οι πρόσφατα «ανεξάρτητες» χώρες πρέπει να πληρώσουν για την υποδομή που χτίστηκε από τη Γαλλία στη χώρα κατά τη διάρκεια του αποικισμού.
# 2. Αυτόματη κατάσχεση των εθνικών αποθεμάτων
Οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να καταθέσουν τα εθνικά νομισματικά αποθεματικά τους στη κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας.
Η Γαλλία έχει κρατήσει τα εθνικά αποθέματα δεκατεσσάρων χωρών της Αφρικής από το 1961:
Μπενίν,
Μπουρκίνα Φάσο,
Γουινέα-Μπισάου,
Ακτή Ελεφαντοστού,
Μάλι,
Νίγηρας,
Σενεγάλη,
Τόγκο,
Καμερούν,
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία,
Τσαντ,
Κονγκό-Μπραζαβίλ,
Ισημερινή Γουινέα και
Γκαμπόν .
«Η νομισματική πολιτική που διέπει μια τέτοια διαφορετική ομαδοποίηση των χωρών είναι απλή, διότι , στην πραγματικότητα, λειτουργεί από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, χωρίς να γίνεται αναφορά στις κεντρικές φορολογικές αρχές οποιουδήποτε από τις UEMOA, ή την CEMAC.
Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η οποία έχει συσταθεί απο αυτές τις τράπεζες και το CFA η Κεντρική Τράπεζα της κάθε αφρικανικής χώρας είναι υποχρεωμένη να διατηρήσει τουλάχιστον το 65% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της σε «επιχειρησιακό λογαριασμό" που ανοίχθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, καθώς και ένα άλλο 20% για την κάλυψη των χρηματοοικονομικών τους υποχρεώσεων.
Οι κεντρικές τράπεζες της CFA επιβάλλουν επίσης ένα όριο και στις πιστώσεις που εχει επεκταθεί σε κάθε χώρα μέλος και ισοδυναμεί με το 20% των δημοσίων εσόδων της χώρας κατά το προηγούμενο έτος.
Ακόμα κι αν το BEAC και το BCEAO έχουν δυνατότητα υπερανάληψης με το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, τα κεφάλαια που απορροφώνται σε αυτές τις διευκολύνσεις υπερανάληψης υπόκεινται στην έγκριση του γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών.
Την τελική λέξη είναι του γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών που έχει επενδύσει τα συναλλαγματικά διαθέσιμα των αφρικανικών χωρών στο όνομά του για το Paris Bourse.
Με λίγα λόγια, περισσότερο από το 80% των συναλλαγματικών διαθεσίμων των εν λόγω αφρικανικών χωρών οι οποίες έχουν κατατεθεί στο "λογαριασμούς πράξεων" ελέγχονται από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας.
Οι δύο τράπεζες CFA είναι αφρικανικές στο όνομα, αλλά δεν έχουν τη δική τους νομισματική πολιτική .
Οι ίδιες οι χώρες δεν ξέρουν στην πραγματικότητα πόσο από την πισίνα συναλλαγματικών διαθεσίμων που κατέχονται από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών ανήκει σε αυτούς ως ομάδα ή ατομικά.
Τα κέρδη της επένδυσης αυτών των κεφαλαίων στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών υποτίθεται ότι πρέπει να επιστρέφονται αλλά καμία λογιστική αναφορά δεν δίνεται είτε στις τράπεζες ή στις χώρες από τα στοιχεία που αφορούν τις όποιες αλλαγές.
Είναι μόνο μία περιορισμένη ομάδα ανωτέρων υπαλλήλων στο Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας που έχουν γνώση των ποσών στους «λογαριασμούς πράξεων", όπου τα κεφάλαια αυτά επενδύονται, και αν υπάρχει κέρδος από τις επενδύσεις αυτές, και τους απαγορεύεται να αποκαλύψουν κάποια από αυτές τις πληροφορίες στις τράπεζες CFA ή τις κεντρικές τράπεζες των αφρικανικών κρατών. », έγραψε ο δρ Gary K. Busch
Τώρα εκτιμάται ότι η Γαλλία κατέχει περίπου 500 δισεκατομμύρια χρήματα απο τις αφρικανικές χώρες στο χαρτοφυλάκιό της, και θα κάνει τα πάντα για να πολεμήσει όποιον θέλει να ρίξει φως σε αυτή τη σκοτεινή πλευρά της παλιάς αυτοκρατορίας.
Οι αφρικανικές χώρες δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα χρήματα.
Η Γαλλία επιτρέπει να έχουν πρόσβαση μόνο στο 15% των χρημάτων σε ένα δεδομένο έτος. Αν χρειάζεστε περισσότερο από αυτό, θα πρέπει να δανειστούν τα επιπλέον χρήματα από το δικό τους το 65% από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών στις εμπορικές τιμές.
Για να κάνει τα πράγματα πιο τραγικά, η Γαλλία επιβάλει ένα ανώτατο όριο για το ποσό των χρημάτων που οι χώρες θα μπορούσαν να δανειστούν από το αποθεματικό. Η οροφή έχει καθοριστεί στο 20% των δημοσίων εσόδων τους κατά το προη
# Προτεραιότητα για τα γαλλικά συμφέροντα και τις εταιρείες στις δημόσιες συμβάσεις και δημόσια πλειοδοτική δημοπρασία
Στην ανάθεση των συμβάσεων κυβέρνησης, οι γαλλικές επιχειρήσεις θα πρέπει να ερωτηθούν κατ 'αρχάς, και μόνο μετά από αυτό οι χώρες αυτές θα μπορούσαν να κοιτάξουν αλλού. Δεν έχει σημασία αν οι αφρικανικές χώρες να αποκτήσουν καλύτερη προσφορά χρημάτων αλλού.
Ως εκ τούτου, σε πολλές από τις γαλλικές πρώην αποικίες, όλες οι μεγάλες εταιρείες και τα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία από αυτές τις χώρες βρίσκονται στα χέρια των Γάλλων ομογενών. Στην Ακτή του Ελεφαντοστού, για παράδειγμα, οι γαλλικές επιχειρήσεις κατέχουν και ελέγχουν όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις κοινής ωφελείας - νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο, των μεταφορών, των λιμένων και των μεγάλων τραπεζών. Το ίδιο το εμπόριο, τις κατασκευές και τη γεωργία.
Τελικά, όπως έχω γράψει σε προηγούμενο άρθρο, οι Αφρικανοί ζουν τώρα σε μια ήπειρο που ανήκει σε Ευρωπαίους!
# 5. Αποκλειστικό δικαίωμα να προμηθεύει στρατιωτικό εξοπλισμό και να εκπαιδεύσουν τους αξιωματικούς του στρατού της χώρας
Μέσα από ένα εξελιγμένο σύστημα υποτροφιών, επιδοτήσεων, και «αμυντικών συμφωνιών» που συνδέονται με το Σύμφωνο Colonial, οι Αφρικανοί πρέπει να στείλουν τους ανώτερους στρατιωτικούς αξιωματούχους τους για την εκπαίδευση στη Γαλλία ή στις γαλλικής γλώσσας εγκαταστάσεις επανα-κατάρτισης.
Η κατάσταση στην ήπειρο τώρα είναι ότι η Γαλλία έχει εκπαιδεύσει εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες προδοτών και τους θρέφει. Απλά δεν έχουν δραστηριότητες όταν δεν χρειάζονται, και ενεργοποιούνται όταν χρειάζεται για ένα πραξικόπημα ή οποιοδήποτε άλλο σκοπό!
# 6. Δικαίωμα για τη Γαλλία να προ-αναπτύξει στρατεύματα και να παρέμβει στρατιωτικά στη χώρα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της
Σύμφωνα με κάτι που ονομάζεται «Συμφωνίες Άμυνας", που επισυνάπτεται στο Σύμφωνο Colonial, η Γαλλία είχε το νόμιμο δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στις αφρικανικές χώρες, καθώς επίσης και να διατειρεί μόνιμο σταθμό στρατευμάτων στις βάσεις και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αυτές τις χώρες, που να λειτουργούν εξ ολοκλήρου από τους Γάλλους.
Γαλλικές στρατιωτικές βάσεις στην Αφρική
Όταν ο Πρόεδρος Laurent Gbagbo της Ακτής του Ελεφαντοστού προσπάθησε να τελειώσει τη γαλλική εκμετάλλευση της χώρας, η Γαλλία οργάνωσε πραξικόπημα. Κατά τη διάρκεια της μακράς διαδικασίας για την εκδίωξη Gbagbo, Γαλλικά τανκς, ελικόπτερα και Ειδικές Δυνάμεις παρενέβησαν άμεσα στις μάχες, πυροβόλησαν αμάχους και σκότωσαν πολλούς.
Κατα την Γαλλία εκτιμάται ότι η γαλλική επιχειρηματική κοινότητα είχε χάσει αρκετά εκατομμύρια δολάρια, όταν στη βιασύνη των Γάλλων να φύγουν από το Αμπιτζάν το 2006 ο γαλλικός στρατός σφαγίασε 65 άοπλους πολίτες και τραυμάτισε άλλους 1.200.
Μετά απο το όταν η Γαλλία πέτυχε το πραξικόπημα, και παρέδωσε την εξουσία στον Alassane Outtara, ζήτησε απο την κυβέρνηση Ouattara να καταβάλει αποζημίωση στη γαλλική επιχειρηματική κοινότητα για τις απώλειες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Πράγματι, η κυβέρνηση Ouattara πλήρωσε δύο φορές ό, τι τους είπαν ότι είχαν χάσει στην έξοδο.
# 7. Υποχρέωση για υιοθέτηση των γαλλικών ως επίσημη γλώσσα της χώρας και ως γλώσσας για την εκπαίδευση
Oui, μεσιέ. Vous français devez Parlez, la langue de Molière!
Μια γαλλόφωνη για τη διάδοση του πολιτισμού οργάνωση έχει δημιουργηθεί και ονομάζεται “Francophonie”«Γαλλοφωνία» με διάφορους δορυφόρους και συνεργάτες οργανισμούς που επιτηρούνται από το Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών.
Όπως αποδεικνύεται σε αυτό το άρθρο, εάν η γαλλική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα που ομιλάτε, τότε θα έχετε πρόσβαση σε λιγότερο από 4% των ανθρώπινων γνώσεων και ιδεών. Αυτό είναι πολύ περιοριστικό.
# 8. Υποχρέωση να χρησιμοποιήσετε Γαλλία αποικιακή FCFA χρήματα
Αυτή είναι το πραγματικό αγελαδινό γάλα για τη Γαλλία, αλλά είναι ένα τέτοιο κακό σύστημα που έχει ακόμη καταγγελθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η Γαλλία δεν είναι έτοιμη να αποχωρήσει από αυτό το αποικιακό σύστημα το οποίο της δίνει περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια από την Αφρική στο ταμείο της.
Κατά την εισαγωγή του Ευρώ στην Ευρώπη, άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανακάλυψαν το γαλλικό σύστημα εκμετάλλευσης. Πολλοί, ειδικά οι σκανδιναβικές χώρες, ήταν συγκλονισμένες και πρότειναν στη Γαλλία να απαλλαγεί από το σύστημα, αλλά ανεπιτυχώς.
# 9. Υποχρέωση να αποστείλουν στην Γαλλία ετήσιο ισολογισμό και απολογισμό αποθεματικού.
Χωρίς την έκθεση, δεν έχουμε χρήματα.
Τέλος πάντων ο γραμματέας των Κεντρικών Τραπεζών των πρώην αποικιών, και ο γραμματέας της εξαμηνιαίας συνάντησης των Υπουργών Οικονομικών των πρώην αποικιών ορίζετε από τη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα / Υπουργείο Οικονομικών.
# 10. Απαγόρευση να ενταχθεί σε στρατιωτική συμμαχία με οποιαδήποτε άλλη χώρα, εκτός εάν εγκριθεί από τη Γαλλία
Αφρικανικές χώρες σε γενικές γραμμές είναι αυτές με τις λιγότερες περιφερειακές στρατιωτικές συμμαχίες. Οι περισσότερες από τις χώρες έχουν μόνο στρατιωτικές συμμαχίες με τους πρώην αποικιοκράτες τους!
Στην περίπτωση της Γαλλίας στις πρώην αποικίες της Γαλλίας απαγορεύεται να αναζητήσουν άλλες στρατιωτική συμμαχίες, εκτός από αυτή που εκείνη τους προσφέρει.
# 11. Υποχρέωση να συμμαχήσει με τη Γαλλία σε κατάσταση πολέμου ή παγκόσμια κρίση
Πάνω από ένα εκατομμύριο Αφρικανοί στρατιώτες πολέμησαν για την ήττα του ναζισμού και του φασισμού κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Η συμβολή τους συχνά αγνοείται ή ελαχιστοποιείται, αλλά αν αναλογιστείτε ότι πήρε μόνο έξι εβδομάδες για να νικήσει η Γερμανία στη Γαλλία το 1940, η Γαλλία γνωρίζει ότι οι Αφρικανοί θα μπορούσε να είναι χρήσιμοι για να πολεμήσουν για το "Μεγαλείο της Γαλλίας" στο μέλλον.
Υπάρχει κάτι σχεδόν ψυχοπαθές στη σχέση της Γαλλίας με την Αφρική.
Κατ 'αρχάς, η Γαλλία είναι σοβαρά εθισμένη στην λεηλασία και την εκμετάλλευση της Αφρικής από την εποχή της δουλείας.
Στη συνέχεια, υπάρχει αυτή η παντελής έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας της γαλλικής ελίτ να σκεφτεί πέρα από το παρελθόν και την παράδοση.
Τέλος, η Γαλλία διαθέτει 2 όργανα που έχουν παγώσει εντελώς στο παρελθόν, που κατοικείται από παρανοϊκή και ψυχοπαθή «Κατάστασης Haut" που σπείρουν τον φόβο της αποκάλυψης αν η Γαλλία θα αλλάξει, και των οποίων η ιδεολογική αναφορά εξακολουθεί να προέρχεται από τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα: είναι ο Υπουργός Οικονομικών και Προϋπολογισμού της Γαλλίας και ο Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας.
Αυτά τα 2 όργανα δεν είναι μόνο μια απειλή για την Αφρική, αλλά και στους ίδιους τους Γάλλους.
Είναι στο χέρι μας, όπως και της Αφρικής για να απελευθερωθούμε, χωρίς να ζητήσουμε την άδεια, γιατί εγώ ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς, για παράδειγμα 450 Γάλλοι στρατιώτες στην Ακτή του Ελεφαντοστού μπορούν να ελέγξει έναν πληθυσμό περίπου 20 εκατομμύριων ανθρώπων!?
Η πρώτη ανθρώπινη αντίδραση όταν μαθαίνουν για τον γαλλικό αποικιακό φόρο είναι συχνά ένα ερώτημα: "Μέχρι πότε;"
Για ιστορικούς λόγους σύγκρισης, η Γαλλία έκανε την Αϊτή να πληρώσει το σύγχρονο ισοδύναμο των $ 21 δις ευρώ από το 1804 μέχρι το 1947 (σχεδόν έναν αιώνα και μισό) για τις ζημίες που προκλήθηκαν στους γάλλους εμπόρους σκλάβων από την κατάργηση της δουλείας(!!!!) και την απελευθέρωση των σκλάβων της Αϊτής(!!!!!)
Οι αφρικανικές χώρες πληρώνουν το αποικιακό φόρο μόνο για τα τελευταία 50 χρόνια, οπότε πιστεύω ότι ένας αιώνας της πληρωμής μπορεί να απομένει!
Πρωτότυπο άρθρο :
By: Mawuna Remarque KOUTONIN
Δημοσιεύτηκε 1st December 2015 από τον χρήστη kinisienergoipolites@gmail.com
Ετικέτες: Γαλλία
DEC
1
14 χώρες της Αφρικής αναγκάζονται από τη Γαλλία να πληρώνουν Αποικιακό Φόρο για τα "οφέλη" της δουλείας και του αποικισμού
Μπορεί το άρθρο της Mawuna Remarque KOUTONIN να είναι παλιό (2014 http://www.siliconafrica.com/france-colonial-tax/)), αλλά παραμένει επίκαιρο για πολλούς λόγους που δυστυχώς όλοι μας αφορούν.
Αφορά την πολιτική της Γαλλίας στις πρώην Γαλλικές αποικίες και τα οφέλη που αποκομίζει - και κυρίως ο τρόπος που τα αποκομίζει).
- Ξέρετε για παράδειγμα ότι πολλές αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να καταβάλλουν αποικιακό φόρο στη Γαλλία μετά την ανεξαρτησία τους και μέχρι σήμερα;
- Ξέρετε ότι εάν οι χώρες αυτές πρέπει να δανειστούν περισσότερα από το 20% από τα δικά τους χρήματα, η Γαλλία έχει το δικαίωμα του βέτο; (γιατί άραγε;)
- Ξέρετε ότι 14 χώρες της Αφρικής είναι υποχρεωμένες από τη Γαλλία, εγκλοβισμένες σε ένα αποικιακό σύμφωνο, για να καταθέτουν το 85% των συναλλαγματικών διαθεσίμων τους στη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα υπο τον έλεγχο του Γάλλου Υπουργού Οικονομικών .
- Ξέρετε ότι 14 αφρικανικές χώρες θα πρέπει να καταθέτουν τα εθνικά νομισματικά αποθεματικά τους στη κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας.
- Ξέρετε ότι σύμφωνα με κάτι που ονομάζεται «Συμφωνίες Άμυνας", που επισυνάπτεται στο Σύμφωνο Colonial, η Γαλλία είχε το νόμιμο δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στις αφρικανικές χώρες, καθώς επίσης και να διατειρεί μόνιμο σταθμό στρατευμάτων στις βάσεις και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αυτές τις χώρες, που να λειτουργούν εξ ολοκλήρου από τους Γάλλους;
- Ξέρετε ότι 14 χώρες έχουν υποχρέωση για υιοθέτηση των γαλλικών ως επίσημη γλώσσα της χώρας και ως γλώσσας για την εκπαίδευση;
Ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ μίλησε πρόσφατα για τα χρήματα των αφρικανικών εθνών στις Γαλλικές τράπεζες.
.
Μίλησε στα γαλλικά, αλλά εδώ είναι ένα σύντομο απόσπασμα: ".
" Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, και να αναγνωρίσουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων σε τράπεζες μας προέρχεται ακριβώς από την εκμετάλλευση της αφρικανικής ηπείρου".
# Δικαίωμα πρώτης προτίμησης σε οποιαδήποτε ωμό ή φυσικό πόρο που ανακαλύφθηκε στη χώρα
Η Γαλλία έχει το πρώτο δικαίωμα να αγοράσει οποιονδήποτε φυσικών πόρων που βρίσκονται στο έδαφος των πρώην αποικιών της.
Μόνο μετά άν η Γαλλία θα έλεγε, «δεν με ενδιαφέρει», οι αφρικανικές χώρες αποκτούν τη δυνατότητα να αναζητήσουν άλλους εταίρους.
Ξέρετε άραγε ότι πολλές αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να καταβάλλουν αποικιακό φόρο στη Γαλλία μετά την ανεξαρτησία τους και μέχρι σήμερα;
Όταν ο Sékou Touré της Γουινέας αποφάσισε το 1958 να βγει από την γαλλική αποικιακή αυτοκρατορία, και επέλεξε την ανεξαρτησία της χώρας, η γαλλική αποικιακή ελίτ στο Παρίσι έγινε τόσο έξαλλη, και σε μια ιστορική πράξη μανίας η γαλλική διοίκηση στη Γουινέα κατέστρεψαν τα πάντα στη χώρα που αντιπροσώπευαν αυτό που ονομάζεται τα "οφέλη" από το γαλλικό αποικισμό.
Τρεις χιλιάδες Γάλλοι έφυγαν από τη χώρα, λαμβάνοντας όλη την περιουσία τους και καταστρέφοντας οτιδήποτε το οποίο δεν μπορούσε να μετακινηθεί: σχολεία, παιδικούς σταθμούς, κτίρια δημόσιας διοίκησης είχαν θρυμματιστεί, αυτοκίνητα, βιβλία, ιατρεία, τα εργαλεία του ερευνητικού ινστιτούτου, τα τρακτέρ καταστράφηκαν ή σαμποταρίστηκαν, άλογα, αγελάδες στα αγροκτήματα σκοτώθηκαν, και τα τρόφιμα σε αποθήκες κάηκαν ή δηλητηριάστηκαν.
Ο σκοπός αυτής της εξωφρενικής πράξης ήταν να σταλεί ένα σαφές μήνυμα σε όλες τις άλλες αποικίες ότι οι συνέπειες της απόρριψης στη Γαλλία θα ήταν πολύ υψηλές.
Σιγά-σιγά ο φόβος εξαπλώθηκε στην αφρικανική ελίτ, και κανένας μετά τα γεγονότα της Γουινέας δεν βρήκε ποτέ το θάρρος να ακολουθήσει το παράδειγμα του Sékou Τουρέ, του οποίου το σύνθημα ήταν
"Εμείς προτιμούμε την ελευθερία στη φτώχεια απο την χλιδή στη σκλαβιά."
Sylvanus Olympio, ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας του Τόγκο, μια μικρή χώρα στη δυτική Αφρική, βρήκε μια μέση λύση με τη Γαλλία.
Δεν ήθελε η χώρα του θα συνεχίσει να είναι υπό γαλλική κυριαρχία, ως εκ τούτου, αρνήθηκε να υπογράψει το σύμφωνο συνέχισης αποικισμού που ο De Gaule είχε προτείνει, αλλά συμφώνησε να καταβάλουν ένα ετήσιο χρέος στη Γαλλία για τα λεγόμενα "οφέλη" που το Τόγκο πήρε από τον γαλλικό εποικισμό.
Ήταν οι μόνοι όροι για τους Γάλλους για να μην καταστρέψουν τη χώρα πριν από την αναχώρηση. Ωστόσο, το ποσό που απαιτήθηκε από τη Γαλλία ήταν τόσο μεγάλο ώστε η επιστροφή του λεγόμενου «αποικιακού χρέους» ήταν κοντά στο 40% του προϋπολογισμού της χώρας το 1963.
Η οικονομική κατάσταση του πρόσφατα ανεξάρτητου Τόγκο ήταν πολύ ασταθής, έτσι για να βγεί από αυτή την κατάσταση, ο Olympio αποφάσισε ( να βγει από το γαλλικό αποικιακό νόμισμα FCFA (το φράγκο για τις γαλλικές αφρικανικές αποικίες), και εκδίδει στην χώρα το δικό της νόμισμα.
Στις 13 Γενάρη 1963, τρεις ημέρες αφότου είχε αρχίσει η εκτύπωση στην χώρας του δικού της νομίσματος, μια διμοιρία αναλφάβητων στρατιωτών που υποστηρίζονταν από τη Γαλλία σκότωσαν τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο της νέας ανεξάρτητης Αφρικής. Ο Ολύμπιο σκοτώθηκε από έναν λοχία της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων με όνομα Etienne Gnassingbe που λέγεται ότι πληρώθηκε με μπόνους $ 612 από την τοπική γαλλική πρεσβεία για τη δουλειά που έκανε.
Το όνειρο του Olympio ήταν να χτίσει μια ανεξάρτητη, αυτάρκης και αυτοδύναμη χώρα. Αλλά στους Γάλλους δεν άρεσε αυτή η ιδέα.
Στις 30 Ιουνίου 1962, ο Modiba Keita , ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας του Μάλι, αποφάσισε να αποχωρήσει από το γαλλικό αποικιακό νόμισμα FCFA που επιβλήθηκε στις 12 νέες ανεξάρτητες αφρικανικές χώρες.
Για τον πρόεδρο του Μάλι , ο οποίος κλίνει περισσότερο προς μια σοσιαλιστική οικονομία, ήταν σαφές ότι η συνέχιση του αποικιακού σύμφωνου με τη Γαλλία ήταν μια παγίδα, μια επιβάρυνση για την ανάπτυξη της χώρας.
Στις 19 Νοεμβρίου του 1968, όπως, Olympio, ο Κεϊτά θα είναι το θύμα ενός πραξικοπήματος που εκπονήθηκε από άλλο πρώην Υπολοχαγός της γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων, τον Moussa Traoré.
Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια αυτής της ταραχώδους περιόδου που η Αφρική αγωνίζονταν να απελευθερωθεί από την ευρωπαϊκή αποικιοκρατία, η Γαλλία θα χρησιμοποιήσει επανειλημμένα πολλούς λεγεωνάριους για να πραγματοποιήσει πραξικοπήματα εναντίον εκλεγμένων προέδρων:
- Στις 1 του Ιανουαρίου του 1966, ο Jean-BEDEL Bokassa, ένας πρώην λεγεωνάριος πραγματοποιεί ένα πραξικόπημα εναντίον του Δαβίδ Dacko, του πρώτου Προέδρου της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας.
- Στις 3 Ιανουαρίου, 1966, Maurice Yaméogo, ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Άνω Βόλτα, που σήμερα ονομάζεται Μπουρκίνα Φάσο, ήταν θύμα ενός πραξικοπήματος που πραγματοποιήθηκε από τον Aboubacar Sangoulé Lamizana, έναν πρώην Γάλλο λεγεωνάριο που πολέμησε με τα γαλλικά στρατεύματα στην Ινδονησία και την Αλγερία κατά την ανεξαρτησία των χωρών αυτών.
- Στις 26 Οκτωβρίου του 1972, Mathieu Kérékou ο οποίος ήταν ένας φρουρός ασφαλείας του Πρόεδρου Hubert Maga, του πρώτου Προέδρου της Δημοκρατίας του Μπενίν, εκανε ένα πραξικόπημα εναντίον του προέδρου, αφού παρακολούθησε πρώτα την Γαλλική στρατιωτική σχολή απο το 1968 έως το 1970.
Στην πραγματικότητα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, με ένα σύνολο 67 πραξικοπημάτων που συνέβηκαν σε 26 χώρες στην Αφρική, 16 από τις χώρες αυτές είναι πρώην Γαλλικές αποικίες, που σημαίνει ότι το 61% των πραξικοπημάτων συνέβησαν στην Γαλλόφωνη Αφρική ..
Καθώς αυτοί οι αριθμοί καταδεικνύουν, ότι η Γαλλία είναι πολύ απελπισμένη , αλλά και πολύ δραστήρια στο να διατηρηθεί μια ισχυρή λαβή για τις πρώην αποικίες της με οποιοδήποτε κόστος. .
Τον Μάρτιο του 2008, ο πρώην Γάλλος Πρόεδρος Ζακ Σιράκ δήλωσε:
"Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία θα πέσει κάτω στην κατάταξη της τρίτης [παγκόσμιας] δύναμη"
Ο Σιράκ προκάτοχος του "σοσιαλιστή" Φρανσουά Μιτεράν που ήδη προφήτευε το 1957 ότι:
"Χωρίς την Αφρική, η Γαλλία δεν θα έχει καμία ιστορία στον 21ο αιώνα"
Μέχρι τώρα, το 2014, το Τόγκο και περίπου 13 άλλες αφρικανικές χώρες εξακολουθούν να πρέπει να πληρώνουν το χρέος της αποικιοκρατίας στη Γαλλία.
Οι Αφρικανοί ηγέτες που αρνήθηκαν σκοτώθηκαν ή έπεσαν θύμα του πραξικοπήματος.
Όσοι υπακούουν υποστηρίζονται και ανταμείβονται από τη Γαλλία με τον πλούσιο τρόπο ζωής τους, ενώ οι λαοί υπομένουν ακραία φτώχεια, και την απελπισία.
Είναι ένα τόσο κακό σύστημα που έχει καταγγελθεί ακόμη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η Γαλλία δεν είναι έτοιμη να απεγκλωβιστεί από αυτό το αποικιακό σύστημα το οποίο δίνει περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια από την Αφρική στο ταμείο της χρόνο με το χρόνο.
Από τότε η Γαλλία δέχθηκε μόνο μία "ανεξαρτησία στα χαρτιά" , αλλά υπέγραψε δεσμευτικές "Συμφωνίες συνεργασίας", αναλύοντας τη φύση των σχέσεών τους με τις αφρικανικές χώρες, ιδίως τους δεσμούς με το Γαλλικό αποικιακό νόμισμα (το φράγκο), το Γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα, τις στρατιωτικές και εμπορικές προτιμήσεις.
Παρακάτω είναι τα 11 κύρια συστατικά του συμφώνου συνέχισης αποικισμού από το 1950:
# 1. Αποικιακό χρέους για τα οφέλη του Γαλλικού αποικισμού
Οι πρόσφατα «ανεξάρτητες» χώρες πρέπει να πληρώσουν για την υποδομή που χτίστηκε από τη Γαλλία στη χώρα κατά τη διάρκεια του αποικισμού.
# 2. Αυτόματη κατάσχεση των εθνικών αποθεμάτων
Οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να καταθέσουν τα εθνικά νομισματικά αποθεματικά τους στη κεντρικής τράπεζας της Γαλλίας.
Η Γαλλία έχει κρατήσει τα εθνικά αποθέματα δεκατεσσάρων χωρών της Αφρικής από το 1961:
Μπενίν,
Μπουρκίνα Φάσο,
Γουινέα-Μπισάου,
Ακτή Ελεφαντοστού,
Μάλι,
Νίγηρας,
Σενεγάλη,
Τόγκο,
Καμερούν,
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία,
Τσαντ,
Κονγκό-Μπραζαβίλ,
Ισημερινή Γουινέα και
Γκαμπόν .
«Η νομισματική πολιτική που διέπει μια τέτοια διαφορετική ομαδοποίηση των χωρών είναι απλή, διότι , στην πραγματικότητα, λειτουργεί από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, χωρίς να γίνεται αναφορά στις κεντρικές φορολογικές αρχές οποιουδήποτε από τις UEMOA, ή την CEMAC.
Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η οποία έχει συσταθεί απο αυτές τις τράπεζες και το CFA η Κεντρική Τράπεζα της κάθε αφρικανικής χώρας είναι υποχρεωμένη να διατηρήσει τουλάχιστον το 65% των συναλλαγματικών αποθεμάτων της σε «επιχειρησιακό λογαριασμό" που ανοίχθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας, καθώς και ένα άλλο 20% για την κάλυψη των χρηματοοικονομικών τους υποχρεώσεων.
Οι κεντρικές τράπεζες της CFA επιβάλλουν επίσης ένα όριο και στις πιστώσεις που εχει επεκταθεί σε κάθε χώρα μέλος και ισοδυναμεί με το 20% των δημοσίων εσόδων της χώρας κατά το προηγούμενο έτος.
Ακόμα κι αν το BEAC και το BCEAO έχουν δυνατότητα υπερανάληψης με το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών, τα κεφάλαια που απορροφώνται σε αυτές τις διευκολύνσεις υπερανάληψης υπόκεινται στην έγκριση του γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών.
Την τελική λέξη είναι του γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών που έχει επενδύσει τα συναλλαγματικά διαθέσιμα των αφρικανικών χωρών στο όνομά του για το Paris Bourse.
Με λίγα λόγια, περισσότερο από το 80% των συναλλαγματικών διαθεσίμων των εν λόγω αφρικανικών χωρών οι οποίες έχουν κατατεθεί στο "λογαριασμούς πράξεων" ελέγχονται από το Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας.
Οι δύο τράπεζες CFA είναι αφρικανικές στο όνομα, αλλά δεν έχουν τη δική τους νομισματική πολιτική .
Οι ίδιες οι χώρες δεν ξέρουν στην πραγματικότητα πόσο από την πισίνα συναλλαγματικών διαθεσίμων που κατέχονται από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών ανήκει σε αυτούς ως ομάδα ή ατομικά.
Τα κέρδη της επένδυσης αυτών των κεφαλαίων στο γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών υποτίθεται ότι πρέπει να επιστρέφονται αλλά καμία λογιστική αναφορά δεν δίνεται είτε στις τράπεζες ή στις χώρες από τα στοιχεία που αφορούν τις όποιες αλλαγές.
Είναι μόνο μία περιορισμένη ομάδα ανωτέρων υπαλλήλων στο Υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας που έχουν γνώση των ποσών στους «λογαριασμούς πράξεων", όπου τα κεφάλαια αυτά επενδύονται, και αν υπάρχει κέρδος από τις επενδύσεις αυτές, και τους απαγορεύεται να αποκαλύψουν κάποια από αυτές τις πληροφορίες στις τράπεζες CFA ή τις κεντρικές τράπεζες των αφρικανικών κρατών. », έγραψε ο δρ Gary K. Busch
Τώρα εκτιμάται ότι η Γαλλία κατέχει περίπου 500 δισεκατομμύρια χρήματα απο τις αφρικανικές χώρες στο χαρτοφυλάκιό της, και θα κάνει τα πάντα για να πολεμήσει όποιον θέλει να ρίξει φως σε αυτή τη σκοτεινή πλευρά της παλιάς αυτοκρατορίας.
Οι αφρικανικές χώρες δεν έχουν πρόσβαση σε αυτά τα χρήματα.
Η Γαλλία επιτρέπει να έχουν πρόσβαση μόνο στο 15% των χρημάτων σε ένα δεδομένο έτος. Αν χρειάζεστε περισσότερο από αυτό, θα πρέπει να δανειστούν τα επιπλέον χρήματα από το δικό τους το 65% από το γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών στις εμπορικές τιμές.
Για να κάνει τα πράγματα πιο τραγικά, η Γαλλία επιβάλει ένα ανώτατο όριο για το ποσό των χρημάτων που οι χώρες θα μπορούσαν να δανειστούν από το αποθεματικό. Η οροφή έχει καθοριστεί στο 20% των δημοσίων εσόδων τους κατά το προη
# Προτεραιότητα για τα γαλλικά συμφέροντα και τις εταιρείες στις δημόσιες συμβάσεις και δημόσια πλειοδοτική δημοπρασία
Στην ανάθεση των συμβάσεων κυβέρνησης, οι γαλλικές επιχειρήσεις θα πρέπει να ερωτηθούν κατ 'αρχάς, και μόνο μετά από αυτό οι χώρες αυτές θα μπορούσαν να κοιτάξουν αλλού. Δεν έχει σημασία αν οι αφρικανικές χώρες να αποκτήσουν καλύτερη προσφορά χρημάτων αλλού.
Ως εκ τούτου, σε πολλές από τις γαλλικές πρώην αποικίες, όλες οι μεγάλες εταιρείες και τα οικονομικά περιουσιακά στοιχεία από αυτές τις χώρες βρίσκονται στα χέρια των Γάλλων ομογενών. Στην Ακτή του Ελεφαντοστού, για παράδειγμα, οι γαλλικές επιχειρήσεις κατέχουν και ελέγχουν όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις κοινής ωφελείας - νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνο, των μεταφορών, των λιμένων και των μεγάλων τραπεζών. Το ίδιο το εμπόριο, τις κατασκευές και τη γεωργία.
Τελικά, όπως έχω γράψει σε προηγούμενο άρθρο, οι Αφρικανοί ζουν τώρα σε μια ήπειρο που ανήκει σε Ευρωπαίους!
# 5. Αποκλειστικό δικαίωμα να προμηθεύει στρατιωτικό εξοπλισμό και να εκπαιδεύσουν τους αξιωματικούς του στρατού της χώρας
Μέσα από ένα εξελιγμένο σύστημα υποτροφιών, επιδοτήσεων, και «αμυντικών συμφωνιών» που συνδέονται με το Σύμφωνο Colonial, οι Αφρικανοί πρέπει να στείλουν τους ανώτερους στρατιωτικούς αξιωματούχους τους για την εκπαίδευση στη Γαλλία ή στις γαλλικής γλώσσας εγκαταστάσεις επανα-κατάρτισης.
Η κατάσταση στην ήπειρο τώρα είναι ότι η Γαλλία έχει εκπαιδεύσει εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες προδοτών και τους θρέφει. Απλά δεν έχουν δραστηριότητες όταν δεν χρειάζονται, και ενεργοποιούνται όταν χρειάζεται για ένα πραξικόπημα ή οποιοδήποτε άλλο σκοπό!
# 6. Δικαίωμα για τη Γαλλία να προ-αναπτύξει στρατεύματα και να παρέμβει στρατιωτικά στη χώρα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της
Σύμφωνα με κάτι που ονομάζεται «Συμφωνίες Άμυνας", που επισυνάπτεται στο Σύμφωνο Colonial, η Γαλλία είχε το νόμιμο δικαίωμα να επέμβει στρατιωτικά στις αφρικανικές χώρες, καθώς επίσης και να διατειρεί μόνιμο σταθμό στρατευμάτων στις βάσεις και σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε αυτές τις χώρες, που να λειτουργούν εξ ολοκλήρου από τους Γάλλους.
Γαλλικές στρατιωτικές βάσεις στην Αφρική
Όταν ο Πρόεδρος Laurent Gbagbo της Ακτής του Ελεφαντοστού προσπάθησε να τελειώσει τη γαλλική εκμετάλλευση της χώρας, η Γαλλία οργάνωσε πραξικόπημα. Κατά τη διάρκεια της μακράς διαδικασίας για την εκδίωξη Gbagbo, Γαλλικά τανκς, ελικόπτερα και Ειδικές Δυνάμεις παρενέβησαν άμεσα στις μάχες, πυροβόλησαν αμάχους και σκότωσαν πολλούς.
Κατα την Γαλλία εκτιμάται ότι η γαλλική επιχειρηματική κοινότητα είχε χάσει αρκετά εκατομμύρια δολάρια, όταν στη βιασύνη των Γάλλων να φύγουν από το Αμπιτζάν το 2006 ο γαλλικός στρατός σφαγίασε 65 άοπλους πολίτες και τραυμάτισε άλλους 1.200.
Μετά απο το όταν η Γαλλία πέτυχε το πραξικόπημα, και παρέδωσε την εξουσία στον Alassane Outtara, ζήτησε απο την κυβέρνηση Ouattara να καταβάλει αποζημίωση στη γαλλική επιχειρηματική κοινότητα για τις απώλειες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Πράγματι, η κυβέρνηση Ouattara πλήρωσε δύο φορές ό, τι τους είπαν ότι είχαν χάσει στην έξοδο.
# 7. Υποχρέωση για υιοθέτηση των γαλλικών ως επίσημη γλώσσα της χώρας και ως γλώσσας για την εκπαίδευση
Oui, μεσιέ. Vous français devez Parlez, la langue de Molière!
Μια γαλλόφωνη για τη διάδοση του πολιτισμού οργάνωση έχει δημιουργηθεί και ονομάζεται “Francophonie”«Γαλλοφωνία» με διάφορους δορυφόρους και συνεργάτες οργανισμούς που επιτηρούνται από το Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών.
Όπως αποδεικνύεται σε αυτό το άρθρο, εάν η γαλλική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα που ομιλάτε, τότε θα έχετε πρόσβαση σε λιγότερο από 4% των ανθρώπινων γνώσεων και ιδεών. Αυτό είναι πολύ περιοριστικό.
# 8. Υποχρέωση να χρησιμοποιήσετε Γαλλία αποικιακή FCFA χρήματα
Αυτή είναι το πραγματικό αγελαδινό γάλα για τη Γαλλία, αλλά είναι ένα τέτοιο κακό σύστημα που έχει ακόμη καταγγελθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η Γαλλία δεν είναι έτοιμη να αποχωρήσει από αυτό το αποικιακό σύστημα το οποίο της δίνει περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια από την Αφρική στο ταμείο της.
Κατά την εισαγωγή του Ευρώ στην Ευρώπη, άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανακάλυψαν το γαλλικό σύστημα εκμετάλλευσης. Πολλοί, ειδικά οι σκανδιναβικές χώρες, ήταν συγκλονισμένες και πρότειναν στη Γαλλία να απαλλαγεί από το σύστημα, αλλά ανεπιτυχώς.
# 9. Υποχρέωση να αποστείλουν στην Γαλλία ετήσιο ισολογισμό και απολογισμό αποθεματικού.
Χωρίς την έκθεση, δεν έχουμε χρήματα.
Τέλος πάντων ο γραμματέας των Κεντρικών Τραπεζών των πρώην αποικιών, και ο γραμματέας της εξαμηνιαίας συνάντησης των Υπουργών Οικονομικών των πρώην αποικιών ορίζετε από τη Γαλλική Κεντρική Τράπεζα / Υπουργείο Οικονομικών.
# 10. Απαγόρευση να ενταχθεί σε στρατιωτική συμμαχία με οποιαδήποτε άλλη χώρα, εκτός εάν εγκριθεί από τη Γαλλία
Αφρικανικές χώρες σε γενικές γραμμές είναι αυτές με τις λιγότερες περιφερειακές στρατιωτικές συμμαχίες. Οι περισσότερες από τις χώρες έχουν μόνο στρατιωτικές συμμαχίες με τους πρώην αποικιοκράτες τους!
Στην περίπτωση της Γαλλίας στις πρώην αποικίες της Γαλλίας απαγορεύεται να αναζητήσουν άλλες στρατιωτική συμμαχίες, εκτός από αυτή που εκείνη τους προσφέρει.
# 11. Υποχρέωση να συμμαχήσει με τη Γαλλία σε κατάσταση πολέμου ή παγκόσμια κρίση
Πάνω από ένα εκατομμύριο Αφρικανοί στρατιώτες πολέμησαν για την ήττα του ναζισμού και του φασισμού κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Η συμβολή τους συχνά αγνοείται ή ελαχιστοποιείται, αλλά αν αναλογιστείτε ότι πήρε μόνο έξι εβδομάδες για να νικήσει η Γερμανία στη Γαλλία το 1940, η Γαλλία γνωρίζει ότι οι Αφρικανοί θα μπορούσε να είναι χρήσιμοι για να πολεμήσουν για το "Μεγαλείο της Γαλλίας" στο μέλλον.
Υπάρχει κάτι σχεδόν ψυχοπαθές στη σχέση της Γαλλίας με την Αφρική.
Κατ 'αρχάς, η Γαλλία είναι σοβαρά εθισμένη στην λεηλασία και την εκμετάλλευση της Αφρικής από την εποχή της δουλείας.
Στη συνέχεια, υπάρχει αυτή η παντελής έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας της γαλλικής ελίτ να σκεφτεί πέρα από το παρελθόν και την παράδοση.
Τέλος, η Γαλλία διαθέτει 2 όργανα που έχουν παγώσει εντελώς στο παρελθόν, που κατοικείται από παρανοϊκή και ψυχοπαθή «Κατάστασης Haut" που σπείρουν τον φόβο της αποκάλυψης αν η Γαλλία θα αλλάξει, και των οποίων η ιδεολογική αναφορά εξακολουθεί να προέρχεται από τον ρομαντισμό του 19ου αιώνα: είναι ο Υπουργός Οικονομικών και Προϋπολογισμού της Γαλλίας και ο Υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας.
Αυτά τα 2 όργανα δεν είναι μόνο μια απειλή για την Αφρική, αλλά και στους ίδιους τους Γάλλους.
Είναι στο χέρι μας, όπως και της Αφρικής για να απελευθερωθούμε, χωρίς να ζητήσουμε την άδεια, γιατί εγώ ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς, για παράδειγμα 450 Γάλλοι στρατιώτες στην Ακτή του Ελεφαντοστού μπορούν να ελέγξει έναν πληθυσμό περίπου 20 εκατομμύριων ανθρώπων!?
Η πρώτη ανθρώπινη αντίδραση όταν μαθαίνουν για τον γαλλικό αποικιακό φόρο είναι συχνά ένα ερώτημα: "Μέχρι πότε;"
Για ιστορικούς λόγους σύγκρισης, η Γαλλία έκανε την Αϊτή να πληρώσει το σύγχρονο ισοδύναμο των $ 21 δις ευρώ από το 1804 μέχρι το 1947 (σχεδόν έναν αιώνα και μισό) για τις ζημίες που προκλήθηκαν στους γάλλους εμπόρους σκλάβων από την κατάργηση της δουλείας(!!!!) και την απελευθέρωση των σκλάβων της Αϊτής(!!!!!)
Οι αφρικανικές χώρες πληρώνουν το αποικιακό φόρο μόνο για τα τελευταία 50 χρόνια, οπότε πιστεύω ότι ένας αιώνας της πληρωμής μπορεί να απομένει!
Πρωτότυπο άρθρο :
By: Mawuna Remarque KOUTONIN
Δημοσιεύτηκε 1st December 2015 από τον χρήστη kinisienergoipolites@gmail.com
Ετικέτες: Γαλλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου